مدیرکل میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی گیلان اعلام کرد: سرمایه گذار پیشین کاروانسرای شاه عباسی (لات) بنا به دلایل شخصی امکان ادامه همکاری نداشته لذا ، سرمایه گذار این بنای تاریخی به شخص دیگری محول شده است. به گزارش لاهیج دیلم ، ولی جهانی روز شنبه در پاسخ به پی جویی خبرنگار ایرنا در خصوص اخبار انتشار […]
مدیرکل میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی گیلان اعلام کرد: سرمایه گذار پیشین کاروانسرای شاه عباسی (لات) بنا به دلایل شخصی امکان ادامه همکاری نداشته لذا ، سرمایه گذار این بنای تاریخی به شخص دیگری محول شده است.
به گزارش لاهیج دیلم ، ولی جهانی روز شنبه در پاسخ به پی جویی خبرنگار ایرنا در خصوص اخبار انتشار یافته در فضای مجازی مبنی بر فروش کاروانسرای شاه عباسی اظهار داشت : هیچ گونه فروشی در کار نیست؛با پیگیری های انجام شده از صندوق توسعه صنایع دستی و فرش دستباف و احیا امور بهره برداری از اماکن تاریخی و فرهنگی وزارت میراث فرهنگی ،گردشگری و صنایع دستی مشخص شد در خصوص بنای تاریخی کاروانسرای شاه عباسی تنها تغییر سرمایه گذار رخ داده است.
وی با توجه به نامه دریافت شده از سوی صندوق یادشده اظهار داشت: بنای تاریخی کاروانسرای لات از طریق مزایده عمومی از طرف این موسسه طی قراردادی در سال ۹۴ به سرمایه گذار بخش خصوصی حسینعلی سامانی پارسا واگذار شده بود که با گذشت بیش از ۶ سال از تاریخ قرار داد سرمایه گذار اعلام کرد به دلایل شخصی امکان ادامه همکاری وجود ندارد و فرد دیگری به جهت تعهد به قرارداد به این موسسه معرفی کردند.
جهانی گفت : بر اساس نامه یادشده،طی بررسی های حقوقی و فنی قرارداد فی مابین این موسسه و حسینعلی پارسا طی الحاقیه ” سرمایه گذاری در مرمت و واگذاری حق بهره برداری بنای تاریخی کاروانسرای لات با کاربری خدماتی – رفاهی – بین راهی” به آقای میرمحمد حسینی انتقال یافت.
مدیرکل میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری گیلان گفت: تمامی منافع طرفین و تعهدات مطابق به قرار داد اولیه است.
کاروانسرای شاه عباسی (لات ) در فاصله ۳۰ کیلومتری جنوب رشت به شماره ۱۵۶۶و در سال ۱۳۵۶به ثبت فهرست ملی رسید؛ ” لات ” به معنی زمین صاف و هموار کنار رودخانه است و چون این کاروانسرا در زمین هموار کنار سفیدرود ساخته شده، به آن اراضی لات می گفتند .
به گفته کارشناسان میراث فرهنگی، کاروانسرای لات در زمان فتحعلی شاه قاجار توسط منوچهرخان معتمدالدوله حکمران گیلان در سال ۱۲۴۶ ه.ق بنا شده و الکساندر خودزکو در کتاب سرزمین گیلان نوشته است: در مراسم خارج کردن یک پل از دل خاک حضور داشته، این پل زیرطبقه ای به ضخامت سه متر و ۲۵سانتیمتر از بقایای نباتات مخفی مانده بود؛ رودخانه که در واقع یک سیلاب کوچک کوهستانی بوده، همانطور که اغلب اتفاق می افتد، بستر خود را تغییر داده و پل از یادها رفته بود.
در این کتاب آمده است؛ سنگ‌های بزرگ و چهارگوشی که از این پل به دست آمده در کار ساختمان پایه های این کاروانسرا مورد استفاده قرار گرفته است.
خودزکو در جایی دیگر از کتاب نوشته است: عبور از کوه‌های خزر همه با دشواری صورت می گیرد و بهترین گذرگاه در این کوه‌ها راهی است که از رشت به قزوین می رسد و هم اکنون محل تردد کاروانسراهاست؛ این راه به طول ۲۸ فرسنگ از رشت پس از عبور از دوشنبه بازار، شاقاجی، کاروانسرای پی لات، نقلبر، رودبار زیتون، پل منجیل، کاروانسرای خزران و مزرعه به قزوین می رسد و بی تردید یک راه بزرگ کاروان روست.
میل و رغبت عمومی در جهان برای ایجاد ارتباط میان معماری و گردشگری به سرعت در حال افزایش است و بایستی در آینده به انتظار نمونه های بیشتری از آثار معماری که در راستای تحقق اهداف صنعت گردشگری طراحی و ساخته می شوند، نشست.
به گفته کارشناسان گردشگری؛ یکی از مهم‌ترین آرمان‌های گردشگران از بازدید شامل آسایش و دیدن زیبایی‌هاست و این آرمان به سلیقه، آگاهی، زمان مسافرت، شرایط اقتصادی و گزینه های دیگر وابسته است
